Onder de bezielende leiding van Paul Deckers, mede oprichter en eigenaar van Bodec, gingen studenten van de TU Eindhoven onlangs de fabriek van Bodec in. Paul begeleidt jaarlijks 20 trainees van de postmaster opleiding Process & Product Design van de faculteit Scheikundige Technologie. Als staflid is hij ruim 15 jaar betrokken bij de opleiding. In september werden de projecten feestelijk afgesloten. Wat betekent Bodec voor de aanstormende talenten?

Chemical engineer in de foodindustrie

Paul: “Als chemical engineer is er veel mogelijk in de foodindustrie. Veel studenten weten dat nog niet. De opleiding chemical engineering is van oorsprong namelijk sterk gericht op olie en gas. Vanuit die gedachte hebben wij zelf een programma ontwikkeld. We begeleiden vijf groepjes van vier trainees bij de ontwikkeling van een nieuw product. We geven ze een outline en een thema waar ze zich op moeten richten. Aan de hand van die briefing mogen ze aan de slag.”

In het tweede jaar van de postmaster koppelt Bodec de trainees aan projecten. De studenten leren projectmatig werken en worden begeleid in hun professionele ontwikkeling. “Ik vind het belangrijk dat onze trainees de blik naar buiten toe richten en dat ze open staan voor nieuwe dingen. De wereld is groter dan ze op school geleerd hebben. Dat proberen we zowel tijdens de coaching in het tweede jaar als in de praktijk mee te geven.”

Finaledag

Wat is nu het belang van leren in de praktijk? Paul: “Veel mensen denken dat foodprocessing één grote keukenschaal is. Maar dat is niet zo. Het zijn grote productielijnen voor van alles en nogwat wat wij dagelijks eten. Ik heb een student horen zeggen dat een project in een grote koffieverwerkingsfabriek een verkeerd pad in zijn carrière zou zijn. Die student was na drie maanden volledig overtuigd. Wij proberen onze trainees bij te brengen dat het vak heel veelzijdig is. We hebben een aantal technologieën die vooraan staan op het gebied van duurzaamheid. De trainees die de fabriek in gaan, werken met de PEF (pulse electric field) en de RMF (radio magnetic freezing). Eén groepje maakte een sportdrank. Een andere groep een likeur met sinaasappelschillen.

Op de finaledag presenteerden de vijf teams hun producten in pitches van een kwartier, die beoordeeld werd door een vakjury. Onder het genot van een feestelijke lunch werd de prijs aan de winnaar uitgereikt. Op basis van de feedback van andere groepsleden en de vakjury, maken de groepen hun finale rapportages die Paul inhoudelijk beoordeelt.

Trots

“Omdat ik de studenten in het eerste jaar leer kennen, is de toewijzing aan een project in het tweede jaar makkelijker. Je werkt echt samen met elkaar, waardoor je kennis en achtergrondinformatie hebt. Het leuke is dat we dus twee generaties studenten in de fabriek hebben rondlopen. Eén van de trainees komt binnenkort zelfs naar ons toe om een ontwerp voor de nieuwe fabriek te maken. Voor ons is het uitgangspunt dat de onderzoeken bruikbaar moeten zijn.

We hebben de laatste vijftien jaar ruim 300 studenten begeleid. Die zijn afgestudeerd op uiteenlopende thema’s en innovatieve technologieën. Van experimentele energie tot bevriezen, droging en opschaling. Echt iets om trots op te zijn!”